zaterdag 6 september 2008

¡ Tio Amado is ne snoeper !


Olaaaa, ¿ sopaaaaaaaa ?

Deze week is goed vooruit gegaan, jaaaaaaawadde. De zondag, een klein surpriske, een tiental vrijwilligers van AFS zijn naar mijn thuis gekomen met chips en drank ( degoutante chips ) en hebben mij dan elk een speechke gegeven om mij welkom te heten. De maandag 1 september, zoals elke maandag, moeten alle alle kinderen en leerkrachten zich op het plein verzamelen en dan het Parita'lied zingen, daarna mag pas iedereen naar hun klaske gaan. Maar deze maandag riep de directrice mij tot bij haar en moest ik mij voorstellen enzo, maar dat was moeilijk omdat zij mij al de woorden al uit de mond had genomen, ze had mij dus al helemaal voorgesteld en wat ik hier kwam doen enzo. Dus ik heb dan maar wat gezegd voor de micro, maar wat ik gezegd heb weet ik al niet meer, het zal wel gene vette geweest zen. Bonja, nu weet tenminste iedereen dat ik niet Robert heet maar Max.

Er is ook nog een kipke overreden door een pickup, die kipkes zijn hier echt dom, er rijden hier constant jeepen , pickups , dikke camions enz op de carretera en dan willen die kipkes nog graantjes van de weg pikken ( tja se da komt ervan zeg ik dan ) en pataaaaaaaat, haar vleugel eraan en ze kneep haar oogskes toe van de pijn en dan ¡ matala ! , omdat ze aant lijden was heeft mijn panavader dan eens laten zien hoe je een kip moet doden en dan niet op mijn manier. We hebben ze dan opgegeten en ik moet zeggen dat deze wel lekker smaakte.

Ik word lastig gevallen door 'moscas' , dat zijn van die heel dikke wespen en als die u steken dan zwelt ge drie centimeter op. En in mijn klaske vliegen er altijd zes rond ofzo boven op het plafond en omdat ik daar de grootste ben en het plafond niet zo hoog hangt ... heb ik daar last van. Juist buiten mijn klaske hangen er twee van zo'n nesten, dus buiten lesgeven is geen optie.

Woensdag waren voor de eerste keer alle niños er, het zijn er dus 17, 17 pateekes, 17 kinderen die aan mij hangen en daarmee bedoel ik echt hangen, ze kruipen op de tafel en springen dan naar mijn nek gelijk apen , omdat ze allemaal de eerste willen zijn die ik omhoog hef. Na zo'n dagske " lesgeven " ben ik wel moe. Ik was blij toen het ineens begon te stortregenen en in die regen naar huis kon stappen. Maar die kinderen zijn slimmer dan de Belgische kinderen ze, sommigen kunnen al lezen op hun vier jaar, kunnen tot 50 tellen, kunnen hun veters al zelf knopen en eentje kan zelfs al de klasklok van de muur halen zonder dat de maestra het ziet en dan naar zijn broerke buite lopen (die met zijn rugzak open staat te wachten ) om de batterijkes in broerkes rugzak te deponeren. Maar ikke gezien. En omdat ik het niet aan de maestra heb verteld is hij me echt dankbaar en geeft hij mij altjid ne knuffel als ik aankom op school. Ik heb hem gezegt dat als hij dat nog 1 keer probeert, ik hem nooit meer in de lucht zou heffen ( toen was hem wel triestig ). Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar zo ziet ge wel hoe weinig sommigen thuis hebben. ( ipv in 1 keer direct de ganse klok te stelen hehe ). Donderdag was het staking in gans Panama en was er een twijfel of ik les moest geven of niet, ik ben dan naar school gegaan en er was bijna niemand, 2 niñoskes in mijn klas, dus ik mocht terug naar huis en vrijdag waren er maar 7 , ze profiteren hier dus ook van lange weekends.

Ik ben 3 dagen geleden ook nog is naar de stad geweest en heb daar een hangmat voor 13 dollar gekocht en der staat 'panama' op ( hoe goedkoop da sommige dingen hier zijn ). Ik heb 20 euro gratis belwaarde gekregen ( vervalt 2 oktober ) dus ging ik ermee nekeer naar belgie bellen, ik heb drie minuten gebelt en heb 10 dollar betaalt. Maar ik heb nu een telefooncel gevonden waar het maar 0.35 dollar kost voor een minuut ofzo.

Gisteren was het de verjaardag van de Panamoeder, 55 is ze geworden, we hebben dan kip me rijst gegeten, want dat is het typische eten van Panama, altiiiijjjjjjd rijjjjjjjjjjjjst, 2 keer per dag!
Kwas blij toen we de vrijdag voor de eerste keer geen rijst aten, maar tortillas mmmm.
Kben er ook achter gekomen dat mijne Pananonkel ( tio Amado ) nen ouwe snoeper is, hij is 76 en heeft blijkbaar een lief van in de dertig ( hij moet er wel een beetje vor betalen, want ze is getrouwd) en als er een knap meiske voorbijstapt kan hij ook zijn mond niet houden, Het is echt een kadeeke ze. Ge kunt hem hier zien op de foto.

Voor de rest wandelt hier maar volk binnen en buiten , ik zie hier elke dag een hoop nieuw volk. We hebben hier ook een kalfke van een week oud dat we uit de bergen zijn gaan halen en hier thuis hebben geplaatst, maar het is ziek, ik heb hem daarstraks nog proberen te laten drinken, maar hij is te moe om zijn kop op te heffen en de stront die ge constant op de grond hoort vallen van andere koeien zal zijn apetijt ook niet stimuleren denk ik.

Morgen ga ik is gaan kijken naar de krokodillen in de rivier en sebiet ga ik naar een feest in Parita zelf en nu ga ik afsluiten,

Chaaaaaaaaoooooooo

Geen opmerkingen: